De farao’s

In het oude Egypte heetten de koningen farao’s

De farao’s waren erg machtig, want de mensen geloofden dat ze goden waren.
Als levende god leefden de farao's apart van het volk. Alles werd voor hen apart ontworpen, zoals kleding of gebruiksvoorwerpen.

In het Oude Rijk had de farao alle macht en kon hij doen en laten wat hij wilde. Toen het koninkrijk machtiger en rijker werd veranderde dit ietwat. Tegen de tijd van het Nieuwe Rijk had de farao één opperdienaar die keek voor de landbouw en voorzitter was van het hoge gerechtshof. De macht van de farao was zo groot dat alles in Egypte van hem was. Ze konden doen en laten wat ze wilden.

Een farao had ook meerdere vrouwen. De oudste zoon en dochter van zijn belangrijkste vrouw waren de Koninklijke erfgenamen. Zij alleen konden de macht krijgen. De farao had goddelijk bloed in zich en om dat puur te houden, trouwden de twee kinderen met elkaar. Ze konden ook nog kiezen uit kinderen van de andere vrouwen. Als het maar een kind van de farao was.

Als een farao stierf, werd iemand anders in zijn familie koning. Na zijn dood zou de farao in het rijk van de goden verder leven, maar dan moest zijn lichaam na de dood goed bewaard blijven.